حمیدرضا ثنائی : بدون هیچ شکی در حساس ترین زمان ممکن قبل از انتشار آلبوم حباب هستیم. به نوعی اگر اتفاق خاصی پیش نیاید روزهای چندانی به پخش آلبوم حباب نمانده است.
نمی توان گفت هیچ مشکلی نیست و همه چیز بر وفق مراد است اما روند کار شدیدا امیدوار کننده بوده و محسن یگانه تمام تلاش خود را برای پخش هر چه سریعتر حباب انجام داده است و پیش بینی میشود آلبومش قبل از شروع فصل پاییز روانه بازار شود .
با خبر شدیم کارهای میکس و مستر آلبوم نیز به جز کار حباب به پایان رسیده و آلبوم حداکثر تا ۱ هفته آینده آماده میشود در این آلبوم افرادی چون علی ثابت ،شهاب اکبری،مهران عباسی و گروه بازل ، پیام طونی حضور دارند که حضور مهران عباسی با سابقه کاری جدید و زیباش بی شک بی اهمیت نیست و میتواند رنگ جدیدی به این آلبوم ببخشد.
و اما مهران عباسی در باره حباب میگوید : به جرأت میگویم حداقل ۷-۸ قطعه ی خیلی خوب در آلبوم «حباب» وجود دارد. به غیر از یک قطعه که به دلیل سبک عجیبش روی استقبال از آن چندان حساب نمی کنیم، بقیه ی قطعات واقعاً خوب از آب درآمده اند. آن یک قطعه هم «حباب» است که هم از نظر ترانه و هم موسیقی، قطعه ی خاصی شده و شاید کسی توقع وجود چنین قطعه ای در آلبوم را نداشته باشد. این فشاری که تا الان محسن به خودش وارد کرده، فیل را درجا می کُشد، نمی دانم چرا باتری اش تمام نمی شود؟! البته انشالله که نشود. در حال حاضر بیشتر دو دوست صمیمی هستیم تا همکار...
قسمت هایی از ترانه های آلبوم حباب :
تو که میدونی همه ی عمرمو اونجا گذاشتمو رفتم...
تو که میدونی بجز آغوش تو جایی نداشتمو رفتم, اگه رفتمو تو, سراغمو نمیگیری هنوزم که هنوزم...اگه بجز خودم کسی نیس که دلش برای من بسوزه ...
کجای زندگیتم؟؟یه رهگذر تو خوابت...یه موجود اضافی توی اکثر خاطراتت....میبینی دارم میمیرمو هیچ کاری با من نداری...تو با غرور بی جات داری حرصمو درمیاری….حرصمو در میاری…..من توی زندگیتم ولی دوست دارم……منه بیچاره…..مگه دلم بدون تو آسون کسیو داره؟
تازه رفتم میفهمی دنیات, یه چیزی کم داره...
یادته همش بهم میگفتی که فراموش کردن آسونه؟؟حالا بشین و تماشا کن, از تو دیگه هیچی تو خاطرم نمیمونه...
نمیذارم از بودنم خسته شی...بیا این تو…این جاده….پاشو برو, اگه ریشه هام پیر و کهنس ولی, نمیذارم از هم بپاشه تو رو, نمیذارم از هم بپاشه تو رو...
امشب قراره که با خاطرات تو, بازم بشینمو...باز درد و دل کنم...
با کاغذای شعر, صبحو ببینمو, غرق خودم بشم, با قطره های اشک, با کاغذای خیس...
این بیت آخره...اما همیشه شعر, پایان قصه نیست...پایان قصه نیست ...!
ایا میدانید :
